نگرانی از شیوع ویروس کرونا در کره شمالی؛ گسترش همگیری چه پیامدی دارد؟
خبر ابتلای چند نمونه به ویروس کووید ۱۹ (کروناویروس جدید) زمانی به بیرون درز کرد که کیم جونگ اون، رهبر کره‌ی شمالی در اقدامی غیرمنتظره و بدون هیچ توضیحی، رژه‌ی سالیانه‌ی نیروهای نظامی این کشور را لغو کرد. به‌گفته‌ی یکی از مقام‌های سازمان جهانی بهداشت: «آن‌ها به دلیل تحریم‌ها نمی‌توانند داروهای مورد نیاز خود را تولید کنند. هیچ امکانات و داروی جدیدی وارد این کشور نشده است.» با گسترش سریع ویروس کووید ۱۹، مردم در سراسر جهان آلوده شده‌اند، اما کره‌ی شمالی تنها کشوری است که نسبت به شیوع کووید ۱۹ در مرزهای خود سکوت کرده است.
اگرچه رهبران کره‌ی شمالی باید هرگونه ابتلا به ویروس کووید ۱۹ را گزارش کنند، بسیاری از رسانه‌های کره‌ی جنوبی از طریق منابعی که در این کشور دارند، شیوع ویروس کووید ۱۹ را تأیید کرده‌اند. کارشناسان نگران‌اند این کشور ایزوله و فقیر با این بیماری به سرنوشت نابودی و فروپاشی دچار شود. به‌گفته‌ی ناگی شافیک، نماینده‌ی سابق سازمان جهانی بهداشت در کره‌ی شمالی و نماینده‌ی یونیسف:
داروی کافی در کره‌ی شمالی وجود ندارد. من واقعا نگران شیوع ویروس در این کشور هستم. وضعیت برای آن‌ها خطرناک خواهد شد و می‌تواند شیوع به سراسر دنیا را افزایش دهد.
کره‌ی شمالی خود را ایزوله کرده است
کره‌ی شمالی یکی از اولین کشورهایی بود که در واکنش به شیوع کووید ۱۹، از ورود جهانگردان خارجی به مرزهای خود جلوگیری کرد. حتی گام را فراتر گذاشت و تجارت با چین، منبع شیوع بیماری را قطع کرد و برای توقف گسترش بیماری به داخل مرزهای خود، سفرهای دیپلماتیک به چین را لغو کرد.
لغو رژه‌ی سالیانه‌ی نظامی بدون هیچ توضیحی، شک نسبت به شیوع ویروس کووید ۱۹ را در کره‌ی شمالی تقویت کرد. هرچند به‌گفته‌ی کارشناسان این موضوع ممکن است اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از شیوع ویروس باشد. مایکل مدن، یکی از اعضای مرکز استیمسون می‌گوید: «کره‌ی شمالی به یک زندان تبدیل شده است.»
به‌گفته‌ی مدن، تقویت سلامت عمومی، اولویت کیم جونگ اون است اما ممکن است این اقدامات برای مبارزه با ویروس کووید ۱۹ کافی نباشند. حداقل دو رسانه‌ی کره‌ی جنوبی از طریق منابع آگاهی در کره‌ی شمالی، موارد احتمالی ابتلا به کووید ۱۹ را تأیید کرده‌اند.
به گزارش Chosun Ilbo، یکی از بزرگ‌ترین روزنامه‌های کره‌ی جنوبی حداقل دو مورد مشکوک بیماری کووید ۱۹ در شهر سینویجو دیده شده است. به گزارش Daily North Korea، پنج نفر بر اثر شیوع ویروسی جدید در همان شهر مرده‌اند. علاوه بر این، موارد ابتلا به کووید ۱۹ در ژاپن و کره‌ی جنوبی هم تأیید شده‌اند.
طبق حدس و گمان‌ها، ویروس کووید ۱۹ از مرز ۱/۴ مایلی بین چین و کره‌ی شمالی عبور کرده است. این ناحیه، محدوده‌ای کاملا نفوذپذیر است که قاچاقچی‌ها برای مبادله‌ی کالا و کمک به پناهندگان کره‌ی شمالی از آن استفاده می‌کنند. طبق گزارش‌ها در تاریخ ۳۰ ژانویه، اولین نمونه‌ی ابتلا به کووید ۱۹ در منطقه‌ی چینی نزدیک به مرز کره‌ی شمالی دیده شد. با این حال، رهبران کره‌ی شمالی هنوز هیچ موردی از ابتلا به کووید ۱۹ را گزارش نکرده‌اند. به نقل از سخنگوی سازمان جهانی بهداشت، هنوز هیچ گزارشی از ابتلا به کووید ۱۹ از کره‌ی شمالی دریافت نشده است.
انزوای کره‌ی شمالی برای پیشگیری از کووید ۱۹ کافی نیست
به عقیده‌ی کارشناسان، در صورتی که ویروس کووید ۱۹ در کره‌ی شمالی شیوع پیدا کرده باشد، امکانات کافی برای مبارزه با آن وجود ندارد. اگرچه دولت کره‌ی شمالی به‌شدت تأکید دارد که تمام مردم این کشور، سهم برابر و رایگانی از انواع خدماتی درمانی دارند، عفو بین‌الملل در یک گزارش در سال ۲۰۱۰، سیستم بهداشت و درمان کره‌ی شمالی را ازهم‌پاشیده توصیف کرد. براساس این گزارش، کمبودهای شدید دارو و کالای پزشکی در این کشور دیده می‌شود و امکانات پزشکی در مناطق روستایی بسیار پائین است.
شافیک که تا سال ۲۰۰۹ به‌عنوان نماینده‌ی WHO در پیونگ یانگ فعالیت داشت، می‌گوید کره‌ی شمالی دارای تعداد زیادی پرستار و پزشک آموزش دیده است که برخی از آن‌ها برای آموزش به کشورهای دیگر فرستاده شده‌اند. به نقل از شافیک، با اینکه کره‌ی شمالی از زیرساخت بهداشت و درمانی برای کنترل بحران‌های سلامتی برخوردار است، از کمبود امکانات پزشکی برای جلوگیری و تشخیص و درمان ویروس کووید ۱۹ رنج می‌برد.
تعداد ماسک‌ها و لباس‌های پوششی برای محافظت از شهروندان در کره‌ی شمالی کافی نیست و این کشور از امکانات آزمایشگاهی مثل مواد شیمیایی و شناساگرها برای تست ویروس محروم است. با اینکه، کره‌ی شمالی باید اولویت خود را روی تجهیزات قرار دهد، نیاز به آنتی‌بیوتیک هم یکی از نیازهای اصلی این کشور برای درمان علائم شدید ویروس محسوب می‌شود. شافیک می‌گوید:
مردم جان خود را به دلیل عارضه‌ی ثانویه‌ی ذات‌الریه از دست می‌دهند. در چنین شرایطی وجود آنتی بیوتیک ضروری است. من شک دارم آن‌ها آنتی بیوتیک داشته باشند. اگرچه کشور کره‌ی شمالی کارخانه‌هایی برای تولید داروها و واکسن‌های ضروری دارد، تحریم‌های بین‌المللی، مانعی برای روند درمان در این کشور هستند. آن‌ها به دلیل تحریم‌ها نمی‌توانند داروهای مورد نیاز خود را تولید کنند. هیچ‌گونه به‌‌روزرسانی‌ای در تجهیزات و داروهای این کشور صورت نگرفته است. وجود بهترین پزشک‌ها بدون امکانات چه سودی دارد؟
شافیک معتقد است، رهبران کره‌ی شمالی در صورت وخامت اوضاع درخواست کمک خواهند کرد؛ زیرا در گذشته هم برای شیوع بیماری سارس این کار را انجام داده بودند. او تأکید کرد که مبارزه با ویروس کرونا به منابع کره‌ی شمالی بستگی دارد و همچنین افزود که درمان در این کشور بر افرادی متمرکز می‌شود که از جایگاه بهتری برخودار هستند. مدن می‌گوید:
ناسازگاری زیادی در درمان‌های پزشکی بیمارستان‌های کره‌ی شمالی دیده می‌شود. آن‌ها نظامی طبقاتی (کاست) دارند. مردم با جایگاه بالاتر، خدمات درمانی بهتری را دریافت می‌کنند.
